Dlaczego płyniemy KATAMARANEM:

ROZKOŁYS

Na Karaibach wieją pasatowe wiatry niosące falę aż z Oceanu, co powoduje znaczny rozkołys. W przeciwieństwie do jachtu jednokadłubowego katamaran znosi go całkiem sprawnie (unosząc się leniwie w górę i w dół, a nie bujając się "jak głupi" przy pierwszej lepszej okazji i nie wywracając nam żołądków do góry nogami), dzięki czemu o chorobie morskiej można niemalże zapomnieć. Bez problemu przygotujemy także i zjemy "na równej stępce" posiłki bez talerzy fruwających po całej mesie tak na morzu, jak i podczas postoju na kotwicy lub boi.

AUTONOMIA

Karaiby to nie Chorwacja - nie ma tutaj marin na kilkaset jachtów, z prysznicami, prądem, wodą itd. Większość postojów spędza się na kotwicowiskach lub na boi. Katamaran, w przeciwieństwie do jednokadłubowców, ma o wiele większą autonomię - większe zbiorniki wody (nawet jeśli posiadamy odsalarkę to gdzieś trzeba tą wodę magazynować pomiędzy cyklami odsalania) i paliwa (dającego także prąd, który produkujemy sami przy użyciu silnika lub agregatu) oraz przestrzeń życiową.

ZANURZENIE I PRĘDKOŚĆ

W wielu przepięknych miejscach dno opada bardzo powoli. Dzięki znacznie mniejszemu zanurzeniu katamaranu nie musimy stać na kotwicy 200 metrów od plaży. Co więcej katamaran bez problemu sunie po wodzie z prędkością 8-12 węzłów, co dla jachtów jednokadłubowych jest często w identycznych warunkach pogodowych zupełnie nieosiągalne.